က်ေနာ္ ၄တန္းမွာ သတင္းစာစဖတ္ပါတယ္၊ အကို ဆရာ၀န္ တဦးက တုိက္တြန္းလို့ ဂ်ာနယ္၊မဂၢဇင္းေတြ စာမ်က္နွာတုိင္း၊ စာတလံုး မက်န္ ဖတ္ပါတယ္။ ၄တန္းေက်ာင္းပိတ္ ေတာ့ တုိင္းရင္းေမအေဟာင္းထဲမွာ ကေလာင္သစ္ ကဗ်ာနွင့္အယ္ဒီတာ့အေျဖ ကိုဖတ္ရပါတယ္။ အယ္ဒီတာက ကာရန္ရိွတဲ့ ကဗ်ာကိုသာေရြးျပီး၊ ကာရန္မရိွတဲ့ ကဗ်ာကိုပယ္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆုိတာ ကာရန္မရိွရင္ ကဗ်ာ မတြင္ပါဘူးဟု ေရးျပီး ပစ္ပစ္နွစ္နွစ္ေ၀ဖန္ထားပါတယ္၊ ဘယ္စာအုပ္မဆို ကာရန္အျပည့္နဲ့ ကဗ်ာသာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေဂ်က အဲဒီအဆုိကို ရင္ထဲစဲြေနပါတယ္။ ျမန္မာဖတ္စာ မွာသင္ျကားခဲ့ရတဲ့ ဦးပုည ဦးေဇာ္ဂီ် ဦးမင္းသု၀ဏ္ ဦးတင္မိုးတို ့ေရးခဲ့တာ ကာရန္နဲ ့ နုနုရြရြကဗ်ာ ေလးေတြပါ၊ ေရြႊစြန္ညိဳ ၀ါဆို၀ါေခါင္ ကဗ်ာေလးေတြဟာ တသက္မေမ့နိုင္တဲ့ ၄တန္းျမန္မာစာဖတ္စာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေလးေတြပါ။ ေဘာ္ဒါေတြ ဖတ္စာအုပ္ပိတ္ျပီး ေအာ္ဟစ္ရြတ္ဆိုခဲ့တာ ျပန္စဥ္းစားရင္ မေန ့တေန ့ကလိုခံစားရပါတယ္။ အခု ဘယ္ေနရာျကည့္ျကည့္ ကာရန္ကဗ်ာကို ေတြ ့ဖို ့ခဲယဥ္းပါတယ္။ ေခတ္ေျပာင္းတယ္ ေျပာမလား ေခတ္ေနွာင္းတယ္ ဆုိမလား အရိုးစဲြေနတဲ့ ကာရန္ရိွတဲ့ ကဗ်ာ ကိုသာ စဲြစဲြျမဲျမဲ ဖတ္မိ ေရးမိ ဖဲြ ့မိပါတယ္။
ဟုိဘက္ကမ္းက မီးထိန္ထိန္
ဒီဘက္ကမ္းက မီးထိန္ထိန္
ဆီမီးေတြလင္းပါတဲ့ မႏွင္းတုိ ့အိမ္
၀ါဆုိ၀ါေခါင္ ေရေတြျကီးလို ့
သေျပသီးမွည့္ ေကာက္စုိ့ကြယ္
တုိ့လည္းလုိက္မယ္ ခ်န္မထားနဲ့
အုန္းလက္ႏြားေလး ထားခဲ့မယ္ သြားမယ္ သြားမယ္
ေရႊစြန္ညိဳ ဘာကိုလုိလို ့ ၀ဲပါတယ္
မေထြးလို လို ့ ၀ဲပါတယ္။
မေထြးမပါ တုိ ့ခ်ည္းသာ
ပါပါရဲ့သား ေနာက္ကထား။
မေထြးအသားခါးလွတယ္
ေခ်ာင္းငယ္ေရနဲ ့ေဆးပါမယ္
ေခ်ာင္းငယ္ေရခ်မ္း ေႏြမွာခမ္း။
ျမစ္ငယ္ေရနဲ ့ေဆးပါမယ္
ျမစ္ငယ္ေရခ်မ္း ေႏြမွာခမ္း
ပင္လယ္ေရနဲ ့ေဆးပါ့မယ္
ပင္လယ္ေရခ်မ္း ေႏြမွာခမ္း
ပင္လယ္ေရ ဘယ္မခမ္း မေထြးအမိဖမ္း ဖမ္း ဖမ္း။
ဘယ္သြားေနလဲ ေမာင္ေရခဲ
ကန္ေတာ္ၾကီးကို ကားနဲ႕ဆို၊
ဘာေတြစားလဲ ေမာင္ေရခဲ
ေခါက္ဆြဲဆန္ျပဳတ္ ၾကက္သားသုပ္။
ဘယ္ခ်ိန္ျပန္လဲ ေမာင္ေရခဲ
ညဥ္႕နက္ သန္းေခါင္ မေနေပါင္။
ဘယ္သြားေနလဲ မေရႊဖဲ
ဘုရားပဲြကို ေရာက္လို့ဆို။
ဘာနဲ႕ သြားလဲ မေရႊဖဲ
လွည္းယာဥ္ေၾကာ့ေၾကာ့ တေမာ့ေမာ့။
ဘာေတြစားလဲမေရႊဖဲ
ၾကာဆံလက္သုတ္ မုန္႕ဖက္ထုပ္။
ဘာဆုပန္လဲ မေရႊဖဲ
နိဗၺာန္ေရႊျပည္ ဆုပန္သည္။
ျပန္စဥ္းစားရင္း ေမာင္ေရခဲ မေရႊဖဲေတာင္ ကဗ်ာ အျပည့္မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ မွားရင္ျပင္ေပးျကပါ၊ ေက်းဇူးတင္လ်က္
Friday, March 14, 2008
True - Poem တမ္းျခင္း
at 5:31 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
I like these poems very much
သိပ္ကို ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေတြပါ ကိုေဂ်။ အခုေခတ္မွာ ကဗ်ာဆိုတာ ကာရန္ပါမွ ျပည့္စံုမယ္လို႔ ေျပာလို႔ မရေတာ့ေပမဲ့ ကာရန္ နေဘပါလာရင္ အရသာပိုျပီး ျပည့္စံုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကာရန္ကို ခ်စ္တဲ့သူ တေယာက္ပါ။ ဒီပို႔စ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။
ကဗ်ာကို ေျပာင္းလဲသူေတြအတြက္က ကိုခီ်ရြန္ ေျပာတာ မွန္ေပမဲ့ ေခတ္ေနွာင္းတယ္ဘဲ ဆုိဆုိ က်ေနာ္က ကာရန္နဲ့ကဗ်ာကိုသာ ေရးဖတ္ဖဲြ ့ပါတယ္။
ဘေလာ့ေရးတယ္ဆုိတာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ေတြးခ်င္ရာေတြး ေရးခ်င္ရာေရးလို ့ရ တဲ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈ ့အျပည့္အ၀ရိွတဲ့ ေနရာေလး ပါ။ ဘယ္သူကမွ ကန့္ကြက္လို ့ မရသလို ဘာလုပ္ပါလို ့လည္း တုိက္တြန္းလို ့ မရဘူးေလ။ ကာရန္နဲ ့ေရးခ်င္ေရး ကာရန္မဲ့ ေရးခ်င္ေရး။ ဖတ္ခ်င္ဖတ္မယ္။ မဖတ္ခ်င္ေက်ာ္ သြားမယ္။ ဒါမွ ဘေလာ့အရသာ ေပၚတာေပ့ါ။ က်ေနာ္ဆုိလြတ္လပ္မႈ ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ့ကို လိုလားေတာ့ က်ေနာ့္ဆုိဒ္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာဘဲ တင္ပါတယ္
Post a Comment