True story - Happiest Time

တက္ရဲ တက္ျကည့္

အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္လား သိပ္ရိွတာေပ့ါ အမ်ားျကီးထဲက တခုေျပာျပမယ္ အဲဒါ ကိုရင္၀တ္တဲ့ အခ်ိန္ေပ့ါ

ကိုရင္၀တ္တုန္းက မင္းသားလို၀တ္ရလို ့သိပ္ေပ်ာ္တာဘဲ။ သူမ်ားေတြရဲ့ ဂုတ္ေပၚတက္ေနရလို ့တယ္ျမင့္တဲ့ ငါပါကလား လို ့ဟီးဟီး

အလွ်ဳမွာ လူတကာက ၀ုိင္းျကည့္ေတာ့ ငဲွငဲွ မ်က္နာေပးေလးနဲ ့ ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနျပရတယ္ ျကည့္ျက ျကည့္ျက မင္းသားေနာ္.. ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္နဲ ့ ပါးကြက္အ၀ုိင္းသားနဲ ့ မင္းသား ျကည့္ .. ျကည့္..

အလွ်ဳလဲျပီးေရာ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းမွာ ဆံခ်ရတယ္။ ဆံပင္နွေမ်ာလို ့ ျကိတ္ငိုရတယ္ ျပီးေတာ့ ဘုန္းေတာ္ျကီး ရဲ့ သင္တုန္းဓါးက မထက္ေတာ့နာတယ္ ထက္တဲ့ ဓါးေျပာင္းျပန္ေတာ့ ေခါင္းရွတယ္ ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့ဘဘုန္းျကီး ။

ဘုန္းျကီးေက်ာင္းမွာ အသက္အငယ္ဆံုး ကုိရင္ေတြ ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းအမ မိသားစုျဖစ္ေနေတာ့ ဘဘုန္းျကီးက မေငါက္ရက္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ သိတတ္လိမ္ာစြာနဲ ့ ညီအကို နွစ္ေယာက္ ေမ်ာက္လဲြေက်ာ္ျဖစ္တယ္။ သကၤန္းေလး လည္ပင္းသိုင္း သစ္ပင္ေပၚက ခုန္ခ်ျပီး ဆူပါမင္းလုပ္ရတာအေမာ၊ သကၤန္းလဲ ဒီဇုိင္းမဲ့ေျကးနီေရာင္ကေန ဒီဇုိင္းမ်ိဳးစံုေဆးဆိုးပန္းရုိက္ဘဲ တခါတေလ စိတဇပန္းခီ်ဆရာေတာင္ အရံႈးေပးရတ့ဲ ေရာင္စံုဒီဇိုင္း သကၤန္းျဖစ္သြားတယ္။ တယ္ေတာ္တဲ့ ကိုရင္လို ့ထင္ျကမွာဘဲ...

ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ကိုရင္ေလးေတြ ဆာမွာစုိးလို ့ဆိုျပီး ဒကာမျကီးကပ္ထားတဲ့ ေဖ်ာ္ရည္ေတြ တခြက္ျပီးတခြက္ တဗူးျပီးတဗူး တပုလင္းျပီးတပုလင္း ေသာက္လိုက္ ေဆာ့လိုက္ ေပါက္လုိက္နဲ ့ ေနာက္ဆံုး ဘဘုန္းျကီးက ကိုရင္ေတြ အိမ္ျပန္ျကြေတာ့ ဆုိျပီး ပညာစံုဘဲြ ့ ေပးျပီး ကန္ထုတ္ လုိက္တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိုရင္ေတြ ကို မဆူေကာင္းဘူးဆိုျပီး အခြင့္အာဏာအျပည့္နဲ ့ ရိွသမွ် စားပဲြေတြ ကုလားထုိင္ေတြ တခုျပီး တခု ခုန္ျပန္ေက်ာ္လႊားျပီး ဘက္မင္းကုိရင္၊ စပိုင္ဒါ ကိုရင္၊ ပင့္ကူကိုရင္၊ ဆူပါမင္းကိုရင္၊ ရမ္ဘုိကိုရင္၊ တာဇံကိုရင္ တမိ်ဳးျပီးတမိ်ဳး နည္းကုန္ဘဲမကုန္နုိင္ဘူး။ ၀ိနည္းလိုက္နာတာ ေျပာပါတယ္....

တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ တပတ္ကေန တလျပည့္ေတာ့ အိမ္က ျကီးေတာ္ျကီးေတြ အေဒၚေတြ အဖြားေတြ အေမအေဖက ကိုရင္တုိ ့ကို မကေတာ့ခ်င္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းေခါက္ခ်င္ လာလို ့ ကိုရင္ထြက္ခုိင္းတယ္။ တကယ္ခက္တဲ့ ဒကာေတြဒကာမေတြဘဲ။ ျကည့္စမ္း သာသနာ့ေဘာင္မွာ သားေတာ္၂ပါးေပ်ာ္ေမႊ ့တယ္ဆုိျပီး ပီတိမျဖစ္ခ်င္ျကဘူး။

လူ၀တ္လဲဖို ့ေျပာတုိင္း မ်က္ရည္လက္နက္နဲ ့ ျခိမ္းေျခာက္ရတာ ေနာက္ထပ္ ၂ပတ္ထပ္စြန္းလာတယ္။ ေနာက္ဆံုး လူ၀တ္လဲရင္ ဆူပါမင္းအၤကီ် ၀ယ္ေပးမယ္ေျပာတာနဲ ့ မ်က္ရည္စမ္းစမ္းနဲ ့ မထြက္လို ့လဲမျဖစ္ ေက်ာင္းက တက္ရေတာ့မယ္။

ကိုရင္၀တ္ခိ်န္မွာ ဆူပါမင္း ဘက္မင္း စပိုင္ဒါလုပ္တုန္းက ေခ်ာ္က်ျပဳတ္က်ေပါက္ျပဲတဲ့ ဒူးေခါင္း လံုး၀မနာခဲ့တာ ကိုရင္ထြက္လဲျပီးေရာ ဘုေတာ့နာေတာ့ဘဲ တကဒဲ ျကီးေတာ္ေတြ အဖြားေတြ သူတုိ ့ ကုသိုလ္ရေအာင္ ေသာက္ေပးရတဲ့ အေအးဖိုးေတြ ေတာင္ မနွေမွ်ာဘူး ခုေတာ့ ... ျကိမ္လံုးနဲ ့ ...

ကိုရင္ဘ၀ မွာေလာက္ေပ်ာ္တာ မရိွဘူးထင္ပါရဲ့။ (ရီးစားမရခင္..)

ဘယ္သူေတြ တက္သလဲေတာ့မသိဘူး ကိုပီေကနဲ ့ ကိုရန္ေအာင္က တက္တယ္ေျပာတာနဲ ့ တက္ခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ က်ခဲ့တဲ့ ေျမျကီးနဲ ့ ေပါက္ခဲ့တဲ့ ဒူးေတြ အေျကာင္း (တူေတာ္ေမာင္ ေမ်ာက္ေလာင္းေလး၂ေယာက္အေျကာင္း ေကာက္နုတ္ခ်က္မွ) ေရးျပတာပါ။

တက္သမွ် လူမ်ားအားလံုးကို ဒီပို ့စ္ျဖင့္ ေက်နပ္ပါလို ့ေျပာပါရေစ.

တက္ခ်င္ရာတက္ ေရးခ်င္ရာေရးမယ္ ေရးခ်င္မွလဲေရးမည္ အဘယ့္ေျကာင့္ဆုိေသာ္ စိတ္၏လြတ္လပ္မႈကို လိုခ်င္ေသာေျကာင့္ အေနွာင္အဖြဲ ့ျဖင့္ တုပ္ေနွာင္ခံရမႈ မလိုခ်င္ေသာေျကာင့္ျဖစ္ပါသျဖင့္ စိတ္ဆုိးပါက အနူးအညႊတ္ေတာင္းပန္ပါသည္။ စာေရးသူ၏ စိတ္အလိုဆန္ဒအရသာ လုပ္ခ်င္ပါသည္။ ခြင့္လႊတ္ပါ။